Noodlandingen op zee

Vliegangst is niet ongewoon. Kleine dingen kunnen je angst zomaar triggeren, bijvoorbeeld verhalen van brandende motoren, rook die opeens in de cabine verschijnt, zware turbulentie of zelfs zuurstofmaskers die om niets naar beneden vallen tijdens een vlucht. Borat wil je met je vliegangst ook niet tegenkomen in het vliegtuig. Daarom, voordat je verder gaat, eerst even een waarschuwing. Als je namelijk vliegangst hebt, is dit artikel vermoedelijk niets voor jou. We bespreken vliegtuigongelukken met noodlandingen op zee waar haaien de dienst uitmaken. Wees gerust: we focussen ons op de piloten en crew en niet zozeer op haaien. Maar je bent gewaarschuwd!

 

 Franz Massard | Adobe Stock

© Franz Massard | Adobe Stock

Een wervelwind van emoties

De oceaan die continenten scheidt, is voor veel reizigers een onvermijdelijke hindernis. Natuurlijk kun je ook per boot op je bestemming komen, maar dat duurt veel langer en komt met een behoorlijke kostenplaatje. Vliegen is dan vaak de snelste manier om die grens te overbruggen, maar voor velen is de gedachte om urenlang boven een uitgestrekte water te zweven een bron van angst. Is vliegen over zee dan een noodzakelijk kwaad voor wie meer van de wereld wil zien, of is het een spannend avontuur? 

De angst voor vliegen over zee is begrijpelijk. Het idee om neer te storten in die oneindige watermassa kan beangstigend zijn. Haaien spelen in die angst vaak een prominente rol. Hoewel het vooruitzicht van een vliegtuigongeluk op zee beelden oproept van voor het oog onzichtbare haaien, is de realiteit dat het overleven van de eerste klap en de ruwe omgeving veel grotere bedreigingen vormen. Haaien zijn zeker aanwezig in de open oceaan, maar hun gedrag ten opzichte van mensen wordt vaak overschat. 

Terwijl succesvolle landing honderden levens kunnen redden, worden overlevenden geconfronteerd met een nieuwe uitdaging - de open oceaan. Zoals eerder vermeld, worden haaien in Hollywood vaak afgeschilderd als roofzuchtige dieren die rond de wrakstukken van vliegtuigen cirkelen en hulpeloze overlevenden aanvallen. De werkelijkheid is echter veel minder dramatisch. Haaien zijn over het algemeen eerder nieuwsgierig dan bloeddorstig en aanvallen van haaien op overlevenden van vliegtuigongelukken zijn uiterst zeldzaam. Sommige experts denken zelfs dat haaien worden aangetrokken door de knipperende noodverlichting en het lawaai van een neergestort vliegtuig (witpunthaai). 

De echte uitdagingen voor drenkelingen liggen voorjnamelijk in het overwinnen van de directe obstakels van een noodlanding. De natuurelementen - blootstelling, onderkoeling en beperkte middelen - worden je voornaamste tegenstanders. Blijven drijven, lichaamswarmte behouden, gehydrateerd blijven en de aandacht trekken van reddingswerkers zijn cruciale stappen om te overleven. Noodlandingen op zee, en zeker haaienaanvallen achteraf, zijn ongelooflijk zeldzaam. Toch willen we er wel aandacht aan besteden. Daarom onderzoeken we enkele van deze schrijnende situaties. We beginnen met de Kweilin incident.

De Kweilin incident 

Op 24 augustus 1938 werd de luchtvaartgeschiedenis getekend door een gruwelijke tragedie: de Kweilin ramp. Een Douglas DC-2 passagiersvliegtuig, genaamd Kweilin, van de China National Aviation Corporation (CNAC), werd het eerste burgerlijke vliegtuig dat tijdens oorlogstijd werd neergeschoten. De aanval door Japanse vliegtuigen in de Chinese provincie Guangdong, nabij Zhongshan, kostte 14 mensenlevens, inclusief bemanningsleden en passagiers. De Kweilin ramp markeerde een keerpunt in de oorlogsvoering, en schudde de wereld wakker.

Vóór deze gebeurtenis was er een ongeschreven afspraak dat burgerlijke vliegtuigen gevrijwaard bleven van de gruwelen van de oorlog. De Kweilin ramp toonde de kwetsbaarheid van passagiersvliegtuigen in conflictgebieden, en riep op tot een herziening van veiligheidsprotocollen. De tragedie diende ook als een grimmige herinnering aan de wreedheid van de Tweede Chinees-Japanse Oorlog, die later zou uitmonden in de Tweede Wereldoorlog. Het incident belichtte tevens de prille staat van de commerciële luchtvaart in de late jaren dertig. De Douglas DC-2, geïntroduceerd in 1935, symboliseerde een nieuw tijdperk in de luchtvaart. De Kweilin ramp benadrukte echter de kwetsbaarheid van deze nieuwe technologie in vijandige omgevingen.

De Kweilin ramp had een diepe impact op de luchtvaartindustrie. Het leidde tot nieuwe veiligheidsprotocollen voor burgerlijke vluchten in oorlogsgebieden, en bracht de onmenselijkheid van de oorlog scherp in beeld. De tragedie markeert een duister hoofdstuk in de luchtvaartgeschiedenis, en dient als een blijvende herinnering aan de noodzaak van vrede en veiligheid.

 

Peopleimages - AI | Adobe Stock

© Peopleimages - AI | Adobe Stock

Air Canada vlucht 143

In 1983 werd Air Canada Vlucht 143, een Boeing 767, een van de beroemdste verhalen van luchtvaarttriomfen. Op weg van Montreal naar Edmonton leidde een defecte brandstofmeter tot een kritieke fout - het vliegtuig kwam zonder brandstof te zitten tijdens de vlucht boven de Atlantische Oceaan. Met alle vier de motoren zonder vermogen nam kapitein Robert Piché, een ervaren zweefvlieger, de controle over. Meer dan 12 km lang zweefde hij met het vliegtuig in de richting van de Azoren, een eilandengroep in het midden van de Atlantische Oceaan. Met stalen zenuwen en uitzonderlijke vaardigheid zette kapitein Piché het vliegtuig vlakbij de eilanden aan de grond, wat resulteerde in een opmerkelijke landing op het water met slechts 23 dodelijke slachtoffers van de 280 inzittenden. Gelukkig staan de Azoren bekend om een relatief lage haaienpopulatie en werden er geen aanvallen gemeld tijdens de reddingspogingen.

Malaysia Airlines vlucht 370

Op 8 maart 2014 verdween Malaysia Airlines 370 (MH370) met 239 mensen aan boord tijdens een vlucht van Kuala Lumpur naar Beijing. Het is tot op heden niet gevonden, wat het tot een van de grootste mysteries in de moderne luchtvaartgeschiedenis maakt. Er zijn tal van theorieën over wat er met MH370 is gebeurd, van moord-zelfmoord door de piloot tot een technische storing of kaping. De Maleisische autoriteiten achten moord-zelfmoord door de piloot het meest waarschijnlijk.

De zoektocht naar MH370 is de duurste in de geschiedenis van de luchtvaart, maar heeft tot nu toe geen resultaat opgeleverd. De verdwijning heeft een enorme impact gehad op de families van de slachtoffers, die nog steeds in onzekerheid leven en wachten op antwoorden die er wellicht nooit zullen komen.Het mysterie van MH370 is een trieste en tragische gebeurtenis die nog steeds veel vragen oproept. Het is een mysterie dat wellicht nooit volledig zal worden opgelost.

Van oorlog, mysterie en onkunde tot technisch falen

De Kweilin-ramp van 1938, gewetenloos veroorzaakt door de Japanse luchtmacht, staat in schril contrast met de onopgeloste verdwijning van Malaysia Airlines vlucht 370. Vlucht 143 van Air Canada daarentegen stortte neer door brandstoftekort, een tragedie met een duidelijke oorzaak. Deze incidenten illustreren de diversiteit van vliegtuigcrashes, die helaas een grimmige realiteit zijn in de luchtvaartgeschiedenis. Sommige crashes, zoals de landing op de Hudson van US Airways vlucht 1549, kennen wonderbaarlijke aflopen, terwijl andere, zoals de ramp met Tenerife Airport in 1977, de botsing tussen KLM-vlucht 4805 en Pan Am-vlucht 1736 (weliswaar gebeurde dit niet op zee), fatale gevolgen hebben. 

Nog meer verhalen van vliegtuigongelukken op het water 

  • B-17 bommenwerper (1947): Volgens een krantenartikel uit augustus 1947 stortte er een vliegtuig neer op 112 kilometer ten westen van Honolulu. Het vliegtuig, waarschijnlijk een B-17 bommenwerper met de bijnaam Flying Fortress, stortte neer op vrijdag 19 augustus. Hoewel de exacte oorzaak onduidelijk blijft, speculeerden piloten dat het een combinatie was van menselijke fouten en mechanisch falen. Helaas vielen er bij de crash minstens zeven confirmed doden, en werden drie passagiers, waaronder de Amerikaanse ambassadeur in Japan, George Atcheson Jr., vermist. Passagiers maakten melding van haaien. 
  • Pan Am vlucht 526-A (1952): Op Goede Vrijdag in 1952 stortte Pan Am vlucht 526-A, een DC-4 vliegtuig, neer in de ruige zee voor de kust van San Juan, Puerto Rico. De kustwacht lanceerde een waagstukkige reddingsactie. Ondanks het uitdagende weer en een ontbrekend cruciaal onderdeel in één vliegtuig (PBY-5A 48429), slaagde de kustwacht erin om met vliegtuigen en een schip 16 van de 17 overlevenden te redden. Luitenant-kolonel Bilderback landde zijn PBY behendig op het water om overlevenden op te pikken, terwijl co-piloot LCDR Natwig heldhaftig in het water sprong om een jonge jongen te redden die was weggegleden. De succesvolle reddingsactie staat te boek als een bewijs van de toewijding van de kustwacht.
  • Pan Am Flight 6 (1956): Op 15 oktober 1956 ondervond Pan Am Flight 6 tijdens een rond-de-wereldvlucht met een Boeing 377 Stratocruiser genaamd Sovereign of the Skies, motorproblemen. De bemanning kon niet terugkeren naar Honolulu en maakte een noodlanding in de Pacifische Oceaan, 900 kilometer ten westen van de stad. Alle 44 passagiers en 8 bemanningsleden evacueerden en werden na 18 uur gered door de Amerikaanse marine. De oorzaak van de motorproblemen is nooit vastgesteld, maar mogelijk was er een probleem met de brandstoftoevoer. De noodlanding, ook wel 'het wonder op de Pacific' genoemd, leidde tot verbeteringen in de veiligheid van vliegtuigen en de opleiding van piloten. Het incident is de basis voor de film Crash Landing uit 1958.
  • Pan Am Vlucht 7 (1957): Op 8 november 1957 verdween Pan Am vlucht 7, een Boeing 377 Stratocruiser met 44 mensen aan boord, tijdens een vlucht van San Francisco naar Honolulu. Zonder noodsignaal en zonder wrakstukken te vinden, is de oorzaak van de crash tot op heden onbekend. Mogelijke verklaringen zijn een bomaanslag, mechanisch falen, menselijke fouten of sabotage. De verdwijning van Pan Am vlucht 7 is een van de grootste mysteries in de luchtvaartgeschiedenis en heeft geleid tot nieuwe veiligheidsprotocollen. Ondanks decennia van onderzoek, is er nog steeds geen definitief antwoord over wat er met het vliegtuig is gebeurd, wat tot frustratie en verdriet leidt bij de families van de slachtoffers. De hoop leeft voort dat er ooit een verklaring komt voor deze tragische gebeurtenis.
  • Northwest Airlines Vlucht 293 (1962): Deze DC-7C kreeg te maken met een dubbele motorstoring toen het brandstof opraakte in de buurt van de Filippijnen. De piloten slaagden erin het vliegtuig te laten landen in Sitka Sound, Alaska, waarbij alle 100 passagiers en bemanningsleden overleefden. Dit geval benadrukt de gevaren van verkeerd brandstofmanagement en de vindingrijkheid van piloten in noodsituaties.
  • ALM Antillian Airlines Vlucht 980 (1970): Op 2 mei 1970 maakte ALM vlucht 980, een DC-9, een noodlanding op zee na tevergeefse landingsprocedures op Sint Maarten vanwege slecht weer. De brandstof raakte op, waardoor de noodlanding noodzakelijk werd. Het vliegtuig landde in de Caribische Zee, ten zuiden van St. Croix. Hoewel het relatief intact bleef, zonk het snel, wat resulteerde in 23 dodelijke slachtoffers van de 63 inzittenden. De overige 40 werden gered. Onderzoek wees uit dat brandstoftekort de oorzaak was, mogelijk versterkt door weersomstandigheden, de korte landingsbaan en communicatieproblemen. De crash benadrukte het belang van brandstofbeheer, noodprocedures en veiligheid op kleine luchthavens. 
  • Eastern Airlines Vlucht 401 (1972): Deze Lockheed L-1011 TriStar had een storing in het besturingssysteem, waardoor het neerstortte in het Everglades National Park in Florida. Hoewel het niet echt een waterlanding was, was de plaats van neerstorten wel een moerassige omgeving waar je haaien kon tegenkomen. Helaas kwamen 101 mensen om bij het ongeluk. Er zijn geen meldingen geweest van haaienactiviteit door de overlevenden. In de Everglades leven verschillende haaiensoorten, waaronder de stierhaai, die bekend staat om zijn agressieve gedrag in ondiep water.
  • Air India Express vlucht 812 (1996): Op 20 januari 2010 stortte een Boeing 737 van Air India Express neer in de oceaan nabij Mangalore, India. Van de 166 mensen aan boord overleefden er slechts 8. In de uren na de crash werden enkele overlevenden aangevallen door haaien. Dit tragische incident is een huiveringwekkende herinnering aan de gevaren die gepaard gaan met een noodlanding op zee. De overlevenden, die zich vastklampten aan wrakstukken in het water, werden benaderd door haaien. Sommigen werden gebeten, anderen werden zelfs gesleept en onder water getrokken. De haaien waren waarschijnlijk aangetrokken door het bloed in het water en de paniek van de overlevenden.
  • Trans World Airlines Vlucht 800 (1996): Op 17 juli 1996 explodeerde TWA vlucht 800, een Boeing 747 met 230 mensen aan boord, boven de Atlantische Oceaan. Na de explosie probeerden de piloten het vliegtuig te landen op de luchthaven van New York, maar dat lukte niet. In plaats daarvan landden ze op het water, 13 kilometer uit de kust van Long Island. De landing was zwaar, het vliegtuig brak in drie stukken en de meeste mensen aan boord overleden. De oorzaak van de explosie was een brand in de centrale brandstoftank, waarschijnlijk te wijten aan een kortsluiting. De crash van TWA vlucht 800 was een tragische gebeurtenis en een van de dodelijkste vliegtuigongevallen in de Amerikaanse geschiedenis. Het had een grote impact op de luchtvaartindustrie en leidde tot nieuwe veiligheidsmaatregelen.
  • Birgenair Vlucht 301 (1997): In februari 1997 beleefde Birgenair Vlucht 301, een Boeing 757 die Duitse toeristen terugbracht van de Caraïben, een dramatisch einde. Het vliegtuig stortte neer in de Atlantische Oceaan, 19 kilometer ten noordoosten van Puerto Plata in de Dominicaanse Republiek. Er werden geen overlevenden gevonden onder de 189 passagiers en bemanningsleden aan boord. Reddingsoperaties richtten zich op het bergen van lichamen en puin van de crashlocatie, te midden van berichten over reddingswerkers die onder moeilijke omstandigheden werkten met haaien en drijvend puin. De aanwezigheid van haaien in de ondiepe kustwateren is echter onwaarschijnlijk, en hun vermelding diende waarschijnlijk om het gevaar van de situatie te onderstrepen. De oorzaak van de crash wordt nog onderzocht.
  • US Airways vlucht 1549 (2009): Deze vlucht landde welsiswaar niet op zee, maar is wel het vermelden waard. De film Sully , met Tom Hanks in de hoofdrol als Captain Sullenberger, belicht de gebeurtenissen van die dag op een boeiende en realistische manier. Op 15 januari 2009 raakte US Airways vlucht 1549, een Airbus A320, kort na het opstijgen van LaGuardia Airport in New York City, een groep ganzen. Beide motoren verloren vermogen en piloot Chesley Sully Sullenberger slaagde erin het vliegtuig te landen in de Hudson rivier. Alle 155 mensen aan boord overleefden deze noodlanding. Deze heldhaftige daad van piloot Sullenberger en de bemanning staat bekend als het Wonder op de Hudson. Het is een inspirerend verhaal van vliegtuigbeheersing, kalmte onder druk en succesvolle noodlanding in een extreme situatie.
  • Yemenia vlucht 626 (2009): Op 30 juni 2009 stortte Yemenia vlucht 626, een Airbus A310, neer in de Indische Oceaan nabij de Comoren, met 153 mensen aan boord. Dit tragische incident, met 152 dodelijke slachtoffers, was de dodelijkste crash met een Airbus A310. Onderzoek wees uit dat een te lage vlieghoogte, fouten van de piloten, technische problemen en slechte weersomstandigheden allemaal een rol speelden in de crash. Naar aanleiding van deze tragedie werden er veranderingen doorgevoerd in de luchtvaartindustrie, met strengere veiligheidseisen, betere pilotentraining en betere naleving van de regels. Ondanks uitgebreid onderzoek blijven de oorzaken van de crash omstreden, met complottheorieën die suggereren dat er meer aan de hand was dan menselijke fouten of technische problemen. 

 

Maksim Denisenko | Adobe Stock

© Maksim Denisenko | Adobe Stock

De ruimtevaart

Hoewel het hier niet om vliegtuigongelukken op zee gaat is het toch wel interessant om over de ruimtevaart te hebben. De jaren zestig waren een decennium van grote vooruitgang in de ruimtevaart. De Verenigde Staten en de Sovjet-Unie voerden een hevige competitie om de ruimtevaart, met als hoogtepunt de eerste maanlanding in 1969. In die beginjaren van de ruimtevaart was er veel discussie over de beste manier om astronauten van ruimtemissies te laten terugkeren. Landingen op land waren een optie, maar die brachten een aantal risico's met zich mee. Landingen op zee leken veiliger en flexibeler, en zo werd in de jaren zestig de keuze voor zeelandingen gemaakt. De keuze voor zeelandingen voor de terugkeer van astronauten van ruimtemissies is gebaseerd op een aantal belangrijke voordelen:

  • Gecontroleerde landing: Splashdowns bieden een meer gecontroleerde landing dan landingen op land. De capsule kan worden afgeremd door parachutes en airbags, waardoor de G-krachten op de astronauten lager zijn. Landingen op land kunnen leiden tot hogere G-krachten, wat onaangenaam tot zelfs gevaarlijk kan zijn voor de astronauten.
  • Grotere landingzone: De oceaan biedt een enorm gebied om te landen, in tegenstelling tot een specifieke landingsbaan op land. Dit vergroot de flexibiliteit en verkleint de kans op mislukkingen tijdens de landing. Landingen op land vereisen een nauwkeurige planning en uitvoering, terwijl zeelandingen meer ruimte voor manoeuvre bieden.
  • Veiligheid: De kans op schade aan bewoonde gebieden is kleiner bij een mislukte landing in de oceaan. Landingen op land brengen het risico met zich mee dat de capsule op gebouwen of mensen terechtkomt. In de oceaan is er minder kans op schade aan de capsule door obstakels op de grond.
  • Eenvoudige berging: Bergingsoperaties zijn eenvoudiger in de oceaan dan op land. Schepen en helikopters kunnen de capsule snel en efficiënt bereiken. Landingen op land kunnen leiden tot vertragingen bij de berging, doordat de capsule naar een geschikte locatie moet worden getransporteerd.

Deze voordelen gaven de doorslag voor de keuze van zeelandingen. De gecontroleerde landing, de grote landingzone, de veiligheid en de eenvoudige berging maken zeelandingen de beste optie voor de terugkeer van space capsules. De eerste zeelanding van een space capsule vond plaats in 1961, met de Mercury-missie van Alan Shepard. Sindsdien zijn er talloze zeelandingen uitgevoerd, met als meest recente de landing van SpaceX's Crew Dragon in 2023. In de toekomst is het mogelijk dat NASA andere opties voor landingen onderzoekt, zoals landingen op land voor missies naar Mars. Tot die tijd zullen zeelandingen de primaire methode blijven voor de terugkeer van astronauten van ruimtemissies.

De Nederlandse rol in de ontwikkeling van zeelandingen

Nederland heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van zeelandingen. In de jaren zestig en zeventig was de Nederlandse marine een belangrijke partner van NASA bij de berging van space capsules in de Atlantische Oceaan. De Nederlandse marine had al veel ervaring met bergingsoperaties op zee. Deze expertise was van onschatbare waarde voor NASA, die op zoek was naar een betrouwbare partner voor de berging van de Mercury-, Gemini- en Apollo-capsules. De Nederlandse marine leverde een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de bergingsprocedures voor space capsules. Zo ontwikkelden ze speciale bergingsschepen en helikopters. Ook trainden ze hun bemanning in de berging van space capsules.

De samenwerking tussen NASA en de Nederlandse marine was een groot succes. Tussen 1961 en 1975 heeft de Nederlandse marine 13 space capsules geborgen, waaronder de Apollo 11-capsule die de eerste mensen op de maan bracht. De Nederlandse bijdrage aan de ontwikkeling van zeelandingen is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse maritieme geschiedenis. Het toont de expertise en het innovatieve vermogen van de Nederlandse marine. Naast de berging van space capsules heeft Nederland ook op andere manieren bijgedragen aan de ruimtevaart. Zo was Nederland een van de oprichters van de European Space Agency (ESA) en heeft het land een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de Ariane-raket. Nederland is trots op zijn bijdrage aan de ruimtevaart. Het land is vastberaden om deze rol in de toekomst voort te zetten.

Enkele interessante details:

  • De Nederlandse marine heeft de bergingsoperaties van space capsules uitgevoerd met behulp van speciale bergingsschepen, waaronder de Hr. Ms. Luymes en de Hr. Ms. Amsterdam.
  • De bemanning van de bergingsschepen was speciaal getraind in de berging van space capsules.
  • De bergingsoperaties waren vaak complex en gevaarlijk, vanwege de weersomstandigheden en de risico's van het werken met zware en gevaarlijke materialen.
  • De Nederlandse marine heeft met haar expertise en ervaring een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van zeelandingen.

De keuze voor zeelandingen was een belangrijke stap in de ontwikkeling van de ruimtevaart. Het heeft de veiligheid en flexibiliteit van ruimtemissies vergroot en heeft bijgedragen aan de successen die we vandaag de dag in de ruimtevaart kennen.

 

Castleski | Adobe Stock

© Castleski | Adobe Stock

Risico's en veiligheid in de lucht- en ruimtevaart

Zowel vliegtuigcrashes op zee als space capsule landingen brengen risico's met zich mee. Bij beiden wordt voortdurend gewerkt aan het verbeteren van de veiligheid. Bij vliegtuigongelukken op zee heeft dit geleid tot  strengere regelgeving, betere pilotenopleiding en geavanceerde technologieën die worden toegepast om het gevaar van vliegtuigongelukken te minimaliseren. 

Wat ruimtecapules betreft: NASA landt capsules op zee om een gecontroleerde afdaling te garanderen en te voorkomen dat bewoonde gebieden worden getroffen. Hoewel het risico op een haaienaanval klein is, worden landingsplaatsen zorgvuldig gekozen om de kans op een dergelijke ontmoeting te minimaliseren.

De luchtvaart- en ruimtevaartindustrieën streven er voortdurend naar om de veiligheid van passagiers en bemanning te vergroten door middel van technologische vooruitgang en een focus op risicobeperking. Ondanks de risico's zijn zowel vliegen als ruimtevaart relatief veilige manieren om te reizen. De voortdurende inspanningen om de veiligheid te verbeteren, zullen deze risico's in de toekomst nog verder verkleinen. 

Global Shark Attacks

De Global Shark Attack dataset van OpenDataSoft bevat meer dan 800 aanvallen die gericht waren op mensen die aan het zwemmen, surfen, of baden waren. Een klein percentage van deze aanvallen betrof drenkelingen. Het is een feit dat de meeste dodelijke haaienaanvallen op drenkelingen worden toegeschreven aan witpunthaaien. Dit komt doordat witpunthaaien grote, krachtige roofdieren zijn die in kustwateren over de hele wereld voorkomen. Ze staan ​​erom bekend dat ze agressief zijn en jagen op een verscheidenheid aan prooien, inclusief mensen. Echter, andere haaiensoorten kunnen ook drenkelingen aanvallen. Dit zijn onder meer:

  • Tijgerhaaien: Deze haaien staan ​​erom bekend dat ze nieuwsgierig en onvoorspelbaar zijn en kunnen mensen aanvallen uit nieuwsgierigheid of verwarring.
  • Stierhaaien: Deze haaien zijn zeer territoriaal en kunnen agressief worden als ze zich bedreigd voelen.
  • Zwartpunthaaien: Deze haaien zijn kleiner dan witpunthaaien, maar kunnen nog steeds ernstige verwondingen toebrengen.

Nu denk je misschien: stierhaaien? Zij komen toch voornamelijk alleen in kustgebieden voor? Toch zijn er wel degelijk enkele gedocumenteerde gevallen van stierhaaien die drenkelingen hebben aangevallen. Dit is echter zeldzamer dan aanvallen door witpunthaaien. Een paar factoren die kunnen leiden tot een aanval door een stierhaai op een drenkeling zijn:

  • Territoriaal gedrag: Stierhaaien zijn zeer territoriaal en kunnen agressief worden als ze zich bedreigd voelen. Een drenkeling die in het territorium van een stierhaai zwemt, kan worden aangevallen als een indringer.
  • Verwarring: Stierhaaien hebben een minder goed zicht dan andere haaiensoorten. Dit kan leiden tot verwarring, waardoor ze een drenkeling kunnen aanvallen als prooi.
  • Onvoorspelbaar gedrag: Stierhaaien staan ​​erom bekend onvoorspelbaar en agressief te zijn. Dit maakt het moeilijker om hun gedrag te voorspellen en aanvallen te voorkomen.

En nu we het toch hebben over vliegtuigongelukken op zee, is het interessant om te weten dat er een dataset is genaamd Global Shark Attack van OpenDataSoft die gedocumenteerde haaienaanvallen sinds 1804 bevat. Nummer 250 op de lijst is opmerkelijk: een aanval die plaatsvond nadat een vliegtuig in het water neerstortte. Wellicht dat er meer meldingen van dit soort ongelukken te vinden zijn op de lijst. Ter info: deze lijst bevat niet alle haaienaanvallen. Voor een volledige overzicht van haaienaanvallen verwijzen we je graag door naar de Global Shark Attack File.

 

Conclusie

Vliegtuigongelukken op zee zijn zeldzame, maar tragische gebeurtenissen met vaak dodelijke gevolgen. De oorzaken van deze ongelukken zijn verschillend, maar technische problemen, menselijke fouten en weersomstandigheden zijn veelvoorkomende factoren. Om de veiligheid van de luchtvaart te verbeteren en het aantal ongelukken te verminderen, worden er voortdurend inspanningen gepleegd. Strengere veiligheidseisen, betere training voor piloten en bemanningsleden, geavanceerde technologieën en internationale samenwerking spelen hierbij een belangrijke rol. Ondanks deze inspanningen zullen vliegtuigongelukken op zee helaas nooit helemaal uitgesloten kunnen worden. Het is dan ook belangrijk om te blijven investeren in veiligheid en paraatheid om de kans op een fatale afloop te verkleinen en de overlevingskansen van passagiers te maximaliseren. 

    Lach mee met Northern Comfort

    Wellicht is het leuk om naar deze film te kijken voor mensen met vliegangst. En ook al ben je niet bang om te vliegen, dan nog is het leuk om te zien: Northern Comfort. We hadden graag de trailer op onze website willen laten zien, maar met de huidige copyright restricties willen we ons er liever niet aan wagen. Klik dus op de link om naar YouTube te gaan.

    Om op de hoogte te blijven van luchtvaartincidenten, kun je de volgende bronnen raadplegen:

    • Aviation Safety Network (ASN): Deze website beheert een database met wereldwijde ongevallen en incidenten in de luchtvaart.
    • National Transportation Safety Board (NTSB): (gericht op VS) - Dit is het onafhankelijke federale agentschap in de Verenigde Staten dat belast is met het onderzoeken van ongevallen en incidenten in de burgerluchtvaart.
    • Federal Aviation Administration (FAA): (gericht op VS) - De FAA is de Amerikaanse overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor de veiligheid van de burgerluchtvaart. Zij publiceren informatie over veiligheidsinitiatieven en ongevallenpreventie.